Η ΔΑΣ-ΟΤΑ ΤΙΜΑ την 8η Μάρτη
Σήμερα
οι εργαζόμενες γυναίκες, οι γυναίκες του μόχθου, τιμάμε την Παγκόσμια Ημέρα της
Γυναίκας. Αντλούμε δύναμη από τους μεγάλους γυναικείους εργατικούς αγώνες.
Η 8η του Μάρτη έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,
με απόφαση της Β' Διεθνούς Συνδιάσκεψης των Σοσιαλιστριών Γυναικών το 1910,
μετά από πρόταση της Κλάρα Τσέτκιν, στη μνήμη των εργατριών στα υφαντουργεία
και τα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, η κινητοποίηση των οποίων στις 8 Μάρτη 1857,
πνίγηκε στο αίμα από τις αστυνομικές δυνάμεις.
Η γυναικεία ανισοτιμία είναι
κοινωνικό - ιστορικό φαινόμενο. Δεν
αποτελεί χαρακτηριστικό της ανθρώπινης κοινωνίας από τη γέννησή της, ούτε
πρόκειται να τη συνοδεύει αιώνια. Εμφανίστηκε σε συγκεκριμένη ιστορική στιγμή,
ως άμεσο αποτέλεσμα της διαίρεσης της κοινωνίας σε τάξεις και συνόδευσε όλες
τις ταξικές, εκμεταλλευτικές κοινωνίες που γνώρισε η ανθρωπότητα.
Η εξάλειψη της γυναικείας ανισοτιμίας
προϋποθέτει την ανατροπή της υλικής βάσης που τη γεννά. Προϋποθέτει την ανατροπή του καπιταλισμού, της τελευταίας
εκμεταλλευτικής κοινωνίας στην Ιστορία της ανθρωπότητας και την οικοδόμηση μιας
κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Σήμερα το μήνυμα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας παραμένει ζωντανό και επίκαιρο. Χαιρετίζουμε
όλες τις γυναίκες αγωνίστριες της ζωής, που βιώνουν την εκμετάλλευση, τον
ιμπεριαλιστικό πόλεμο και κάθε μορφή βίας. Χαιρετίζουμε όλες τις γυναίκες που
παλεύουν ενάντια σε σκοταδιστικές αντιλήψεις για τη γυναίκα που σερβίρονται
ύπουλα.
Η σκέψη μας βρίσκεται σε όλες τις
γυναίκες που με τα παιδιά στην αγκαλιά ψάχνουν καταφύγιο για να σωθούν από τους
βομβαρδισμούς ή εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και τη χώρα τους και φτάνουν πρόσφυγες, ακόμα και στη χώρα μας, απελπισμένες και
γεμάτες ανασφάλεια από τη φρίκη του πολέμου. Απαιτούμε λευτεριά στην
Παλαιστίνη.
Ο πόλεμος έχει αιτία και μόνο αν την ξεριζώσουμε, θα μπορέσουν τα παιδιά μας να ζήσουν
με αξιοπρέπεια, απολαμβάνοντας τους καρπούς του μόχθου τους και τις μεγάλες
δυνατότητες της τεχνολογίας του 21ου αιώνα. Γι’ αυτό κηρύσσουμε τον πόλεμο
ενάντια σ’ αυτούς που τον γεννούν, σ’ αυτούς που τον σπέρνουν. Φωτίζουμε τη
μεγάλη εικόνα και τους ενόχους: Τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ , τη Ρωσία και τις
άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Σήμερα οι γυναίκες του μόχθου δεν
έχουμε άλλη επιλογή από την οργάνωση της αντεπίθεσής μας. Με τη συλλογική μας οργάνωση μπορούμε να αντιπαλέψουμε την
πολιτική που διαιωνίζει τη γυναικεία ανισοτιμία και λογαριάζει τις ζωές μας ως
“κόστος” για το κράτος, με κριτήριο το κέρδος των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό
ανέδειξαν οι αγώνες των εργατών και των γυναικών στους χώρους δουλειάς, στα
μπλόκα του αγώνα των αγροτών και στις γειτονιές, στις μεγάλες εργατικές
κινητοποιήσεις. Αυτό ανέδειξαν οι αγώνες της νεολαίας και των εργαζομένων,
ανδρών και γυναικών, για να μη ξεχαστεί και σκεπαστεί το κρατικό έγκλημα στα
Τέμπη.
Δεν ανεχόμαστε την ταξική
εκμετάλλευση, που είναι η μήτρα που γεννά πολλές μορφές βίας κατά των γυναικών. Γεννά τη βία της ανεργίας, τη βία που καταδικάζει εμάς τις
εργαζόμενες να ζούμε οι ίδιες και οι οικογένειές μας με μισθούς πείνας, με
ολοένα πιο μειωμένα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, με την απουσία μέτρων
υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, τη βία της αγωνίας για μια θέση
νοσηλείας στα υποβαθμισμένα νοσοκομεία, ενώ χρυσοπληρώνουμε γιατρούς και
εξετάσεις στα ιδιωτικά μεγαθήρια της Υγείας, τη βία της αγωνίας να μπορέσουμε
να σπουδάσουμε τα παιδιά μας.
Σ’ αυτό το έδαφος αναπτύσσονται η ενδοοικογενειακή βία, οι
βιασμοί, οι δολοφονίες γυναικών. Στο έδαφος στο οποίο οι διαπροσωπικές σχέσεις
στηρίζονται στην οικονομική και κοινωνική εξάρτηση ενός ανθρώπου από έναν άλλο,
στο πλαίσιο του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης. Στο έδαφος που οι αξίες της
κοινωνίας, της εκμετάλλευσης, δηλαδή ο ανελέητος ανταγωνισμός, ο ατομισμός, ο
εγωιστικός τρόπος ζωής και σκέψης τρέφουν την αλαζονεία, την υποτίμηση της
φίλης ή του φίλου, του συναδέλφου, του συντρόφου, την απαξίωση της ανθρώπινης
αξιοπρέπειας, την υποτίμηση της ίδιας της ανθρώπινης ζωής και από τα δύο
φύλα.
Πολύ πρόσφατα η κυβέρνηση, με τη βοήθεια των γνωστών συνοδοιπόρων
της, ΠΑΣΟΚ- ΣΥΡΙΖΑ-ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, στο όνομα της ισότητας, ψήφισαν το νομοσχέδιο,
με τον παραπλανητικό τίτλο «περί ισότητας στον γάμο». Με το νόμο αυτό
επωφελείται η εμπορευματοποιημένη ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή και η
εμπορική παρένθετη μητρότητα, στην αρχή στο εξωτερικό, αλλά και στη
συνέχεια θα θεσμοθετηθεί και στην Ελλάδα.
Με αφορμή το νομοσχέδιο ακούστηκαν και εκφράστηκαν ακροδεξιές,
εθνικιστικές αντιδραστικές δυνάμεις φορώντας τον μανδύα του υπερασπιστή των
δικαιωμάτων των γυναικών, υπερασπίζοντας την άποψη ότι κύριος ρόλος της
γυναίκας είναι η μητρότητα και η φροντίδα των παιδιών, ως σύζυγος και τροφός.
Με το νομοσχέδιο νομιμοποιούνται οι ιδιωτικές υιοθεσίες παιδιών ευάλωτων
οικογενειών, προσφύγων από χώρες που λιμοκτονούν, ενώ ρόλο μεσάζοντα έχουν
αναλάβει διεθνείς ΜΚΟ. Με τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ όπου δεν υπάρχουν οι έννοιες
πατρότητα - μητρότητα, αλλά γονεϊκότητα ουδέτερη προς το φύλο, ανοίγει ο δρόμος
να καταργηθούν δικαιώματα προστασίας της μητρότητας, βαθιά αντιδραστικές
απόψεις που ταυτίζουν την ανθρώπινη λειτουργία της αναπαραγωγής, που έχει
βιολογικό υπόβαθρο, με τη λειτουργία μιας μηχανής.
Σήμερα, στη χαραυγή του 21ου αιώνα, υπάρχουν όλες οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες που
μπορούν να εξασφαλίσουν μια ζωή όπως αξίζει σε μας και τα παιδιά μας. Οι
ανάγκες μας όμως σκοντάφτουν στην πολιτική των κυβερνήσεων και των αντιλαϊκών
Τοπικών Διοικήσεων, που υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων και
όχι τις λαϊκές ανάγκες. Σήμερα η κυβερνητική πολιτική με τη στήριξη και της
Τοπικής Διοίκησης, έχουν τσακίσει κάθε κοινωνικό δικαίωμα των γυναικών στην
εργασία, στη μόρφωση, στην προστασία της μητρότητας, στην ψυχαγωγία. Έχουν
υποβαθμίσει και εμπορευματοποιήσει τις κρατικές υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας.
Μετατρέπουμε
τον θυμό και την αγανάκτησή μας σε συλλογική δράση και αγώνα!!!
Ο συλλογικός αγώνας για τα σύγχρονα δικαιώματά μας στη
μόρφωση, στην Υγεία, στη δουλειά, στη ζωή είναι η καλύτερη τιμή για την 8η
Μάρτη.
