http://www.poeota.gr/dasota e-mail: grammateas@poeota.gr FAX: 2103802864
ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΗ ΜΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟΥΣ
Με αυτό το νομοσχέδιο η κυβέρνηση επεκτείνει τη δημοσιοϋπαλληλική, διοικητική, ιεραρχική εξέλιξη στους συμβασιούχους του δημοσίου που εργάζονται με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Αορίστου χρόνου (Ι.Δ.Α.Χ.).
Έτσι, παρακάμπτοντας τις μέχρι τώρα νομικές απαγορεύσεις του Υπαλληλικού
Κώδικα που επιβάλλει σ’ όλα τα διοικητικά πόστα μονίμους δημόσιους υπάλληλους, η κυβέρνηση επιδιώκει από τη μια, άμεσα να αντιμετωπίσει δυσλειτουργίες των δημοσίων υπηρεσιών, στελεχώνοντας τις σ’ όλη τη διοικητική πυραμίδα με τα αναγκαία διοικητικά στελέχη που θα προέρχονται από Ι.Δ.Α.Χ. και από την άλλη να δώσει άλλη μια καίρια βολή ενάντια στη μονιμότητα. Αντί δηλαδή να δώσει σ’ όλους τους συμβασιούχους ανεξαρτήτως τρόπου πρόσληψης πλήρη μονιμότητα, πράγμα που θα τους διασφάλιζε πλήρως το δικαίωμα στην εργασία και αυτονόητα και την πλήρη διοικητική εξέλιξη, ανοίγει διάπλατα την πόρτα στη διάσπαση και θεσμικά πλέον με το διαχωρισμό των εργαζομένων σε κατηγορίες.
Τεράστιες ευθύνες γιαυτό έχουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των παρατάξεων ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – και ΣΥΝ στην ομοσπονδία των συμβασιούχων που πρότειναν και επικροτούν μια τέτοια εξέλιξη.
Την πρώτη ευθύνη για όλα αυτά την έχουν φυσικά οι ηγεσίες των κομμάτων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 ψήφισαν τη συνταγματική διάταξη να υπάρχουν μεν συμβασιούχοι στο δημόσιο αλλά ουδέποτε όμως να έχουν το δικαίωμα της μονιμοποίησής τους. (άρθρο 103 του Συντάγματος).
Επίσης με αυτό το νομοσχέδιο, παρατείνεται για έναν χρόνο η ανάθεση της καθαριότητας δηλ. η ιδιωτικοποίηση της για εκείνες τις περιπτώσεις που έληγε το 2008.
Επίσης με το άρθρο 33 παρεμβαίνει με απαράδεχτο τρόπο στην αυτοτέλεια και στην εσωτερική λειτουργία των δημοτικών παρατάξεων. Ακόμα, με άλλες διατάξεις του, ενθαρρύνει τους δανεισμούς των δήμων με ότι αρνητικό συνεπάγεται για τη λειτουργία τους και για τους δημότες και δίνει και περιθώρια για χρηματισμούς σε πολλούς κρίκους των δήμων (άρθρο 35).
Ανάμεσα σ’ όλα αυτά και με το δικαίωμα σύστασης θέσεων γενικού διευθυντή,
γενικού και ιδιαίτερου γενικού γραμματέα με μειωμένο ή ανεξάρτητα από πληθυσμιακό κριτήριο που προβλέπει, ευνοεί και αυτό το νομοσχέδιο τις πελατειακές σχέσεις και την ημετεροκρατία. Μεγάλη ανησυχία προκαλούν και οι διατάξεις του στο άρθρο 39 που αφορούν στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, όπου με κανονιστικές πράξεις η κυβέρνηση, ύστερα και από γνώμη της ΚΕΔΚΕ θα καταρτίσει νέο κανονισμό λειτουργίας τους που προφανώς θα αφορούν και στο εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων σ’ αυτούς αλλά και στο ύψος των τροφείων στα πλαίσια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου και της κυβέρνησης.
Ύστερα απ’ όλα αυτά, γίνεται φανερό ότι και αυτό το νομοσχέδιο και με την ολοσχερή κατάργηση στην πράξη της μονιμότητας των δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων που προωθεί αλλά και με την παραπέρα θωράκιση των δήμων ως παραρτημάτων του κεντρικού κράτους που προβλέπει, υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου τη διαβόητη ανταγωνιστικότητα.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στους ΟΤΑ θα πρέπει να καταδικάσουν έμπρακτα αγωνιστικά και την κυβέρνηση αλλά και τις δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που στην ΚΕΔΚΕ συναινούν σ’ αυτές τις αντιλαϊκές και αντεργατικές επιλογές. Αντίστοιχα θα πρέπει να παραμερίσουν και τις ηγεσίες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ που γίνονται συνένοχες σ’ αυτήν την αντεργατική πορεία, καταδικάζοντας τη στάση τους που σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΠΟΕ ΟΤΑ αρνήθηκαν την πρόταση της ΔΑΣ για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο ως απαράδεκτο.
Είναι ανάγκη να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα πρωτοστατήσει για την απόσυρση και αυτού του αντεργατικού νομοσχεδίου αλλά και για γενικότερες φιλολαϊκές αλλαγές.
Στα πλαίσια αυτά απαιτούμε:
Έτσι, παρακάμπτοντας τις μέχρι τώρα νομικές απαγορεύσεις του Υπαλληλικού
Κώδικα που επιβάλλει σ’ όλα τα διοικητικά πόστα μονίμους δημόσιους υπάλληλους, η κυβέρνηση επιδιώκει από τη μια, άμεσα να αντιμετωπίσει δυσλειτουργίες των δημοσίων υπηρεσιών, στελεχώνοντας τις σ’ όλη τη διοικητική πυραμίδα με τα αναγκαία διοικητικά στελέχη που θα προέρχονται από Ι.Δ.Α.Χ. και από την άλλη να δώσει άλλη μια καίρια βολή ενάντια στη μονιμότητα. Αντί δηλαδή να δώσει σ’ όλους τους συμβασιούχους ανεξαρτήτως τρόπου πρόσληψης πλήρη μονιμότητα, πράγμα που θα τους διασφάλιζε πλήρως το δικαίωμα στην εργασία και αυτονόητα και την πλήρη διοικητική εξέλιξη, ανοίγει διάπλατα την πόρτα στη διάσπαση και θεσμικά πλέον με το διαχωρισμό των εργαζομένων σε κατηγορίες.
Τεράστιες ευθύνες γιαυτό έχουν και οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των παρατάξεων ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚ – και ΣΥΝ στην ομοσπονδία των συμβασιούχων που πρότειναν και επικροτούν μια τέτοια εξέλιξη.
Την πρώτη ευθύνη για όλα αυτά την έχουν φυσικά οι ηγεσίες των κομμάτων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που στην αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001 ψήφισαν τη συνταγματική διάταξη να υπάρχουν μεν συμβασιούχοι στο δημόσιο αλλά ουδέποτε όμως να έχουν το δικαίωμα της μονιμοποίησής τους. (άρθρο 103 του Συντάγματος).
Επίσης με αυτό το νομοσχέδιο, παρατείνεται για έναν χρόνο η ανάθεση της καθαριότητας δηλ. η ιδιωτικοποίηση της για εκείνες τις περιπτώσεις που έληγε το 2008.
Επίσης με το άρθρο 33 παρεμβαίνει με απαράδεχτο τρόπο στην αυτοτέλεια και στην εσωτερική λειτουργία των δημοτικών παρατάξεων. Ακόμα, με άλλες διατάξεις του, ενθαρρύνει τους δανεισμούς των δήμων με ότι αρνητικό συνεπάγεται για τη λειτουργία τους και για τους δημότες και δίνει και περιθώρια για χρηματισμούς σε πολλούς κρίκους των δήμων (άρθρο 35).
Ανάμεσα σ’ όλα αυτά και με το δικαίωμα σύστασης θέσεων γενικού διευθυντή,
γενικού και ιδιαίτερου γενικού γραμματέα με μειωμένο ή ανεξάρτητα από πληθυσμιακό κριτήριο που προβλέπει, ευνοεί και αυτό το νομοσχέδιο τις πελατειακές σχέσεις και την ημετεροκρατία. Μεγάλη ανησυχία προκαλούν και οι διατάξεις του στο άρθρο 39 που αφορούν στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς, όπου με κανονιστικές πράξεις η κυβέρνηση, ύστερα και από γνώμη της ΚΕΔΚΕ θα καταρτίσει νέο κανονισμό λειτουργίας τους που προφανώς θα αφορούν και στο εργασιακό καθεστώς των εργαζομένων σ’ αυτούς αλλά και στο ύψος των τροφείων στα πλαίσια της γενικότερης αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου και της κυβέρνησης.
Ύστερα απ’ όλα αυτά, γίνεται φανερό ότι και αυτό το νομοσχέδιο και με την ολοσχερή κατάργηση στην πράξη της μονιμότητας των δημοσίων και δημοτικών υπαλλήλων που προωθεί αλλά και με την παραπέρα θωράκιση των δήμων ως παραρτημάτων του κεντρικού κράτους που προβλέπει, υπηρετεί τη στρατηγική του κεφαλαίου τη διαβόητη ανταγωνιστικότητα.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στους ΟΤΑ θα πρέπει να καταδικάσουν έμπρακτα αγωνιστικά και την κυβέρνηση αλλά και τις δυνάμεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που στην ΚΕΔΚΕ συναινούν σ’ αυτές τις αντιλαϊκές και αντεργατικές επιλογές. Αντίστοιχα θα πρέπει να παραμερίσουν και τις ηγεσίες της ΔΑΚΕ και της ΠΑΣΚΕ που γίνονται συνένοχες σ’ αυτήν την αντεργατική πορεία, καταδικάζοντας τη στάση τους που σε πρόσφατη συνεδρίαση της Ε.Ε. της ΠΟΕ ΟΤΑ αρνήθηκαν την πρόταση της ΔΑΣ για να αποσυρθεί το νομοσχέδιο ως απαράδεκτο.
Είναι ανάγκη να συσπειρωθούν στο ΠΑΜΕ, στο ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα που θα πρωτοστατήσει για την απόσυρση και αυτού του αντεργατικού νομοσχεδίου αλλά και για γενικότερες φιλολαϊκές αλλαγές.
Στα πλαίσια αυτά απαιτούμε:
- Να αποσυρθεί το κυβερνητικό νομοσχέδιο και οι δήμοι, στα πλαίσια γενικότερων αλλαγών, να παρέχουν εντελώς δωρεάν όλες τις υπηρεσίες τους προς τους δημότες.
- Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
- Σταθερή και μόνιμη, με πλήρη δικαιώματα εργασία για όλους τους εργαζόμενους στο δημόσιο, στους ΟΤΑ, στα ΝΠΔΔ.
- Τα τροφεία και τα λειτουργικά έξοδα των δημοτικών παιδικών σταθμών να μην επιβαρύνουν τους γονείς αλλά τον κρατικό προϋπολογισμό.
- Να γίνουν δημόσιοι και δωρεάν όλοι οι βρεφονηπιακοί σταθμοί. Να ιδρυθούν τόσοι, όσοι είναι αναγκαίοι για την κάλυψη όλων των νηπίων και να πληρούν τις σύγχρονες παιδαγωγικές προδιαγραφές και τις προδιαγραφές πλήρους ασφάλειας και υγιεινής.
Ιούνης 2009
