Τρίτη, 24 Σεπτέμβρη, ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ 10.30 πμ ΟΜΟΝΟΙΑ
Να ανατρέψουμε την αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης- πλουτοκρατίας-Ε.Ε.
Δεν δεχόμαστε ούτε μία απόλυση, ούτε μία διαθεσιμότητα
Η συμμετοχή στη 48ωρη Απεργία, έδειξε τις αγωνιστικές διαθέσεις, που υπάρχουν στους εργαζόμενους στο Δημόσιο, για να μετατραπεί η οργή και η αγανάκτηση σε μαζική καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής.
Έχουμε χίλιους-δυο λόγους να επιλέξουμε το δρόμο του οργανωμένου, σχεδιασμένου, παρατεταμένου αγώνα. Κι αυτό γιατί η επίθεση δυναμώνει! Χτυπούν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, υποβαθμίζουν και διαλύουν υπηρεσίες και δομές που συνδέονται με τις λαϊκές ανάγκες, όπως η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία, ιδιωτικοποιούν αντικείμενα για να βρουν διέξοδο κερδοφορίας οι επιχειρηματικοί όμιλοι, υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να πληρώνουν πιο ακριβά για λιγότερες και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες. Από ένα τέτοιο κράτος εχθρικό προς τους εργαζόμενους, αυταρχικό, ταξικό, ένα κράτος που είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου και στενά δεμένο με τους μηχανισμούς της ΕΕ τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένει για τον εαυτό του ένας δημόσιος υπάλληλος, όπως και όλος ο εργαζόμενος λαός.
Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί ενάντια στις απολύσεις, στις ανατροπές των μισθολογικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στο αυταρχικό κράτος της πλουτοκρατίας.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες για να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση, για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα μας για μας και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.
Από τέτοιους αγώνες κι από ένα τέτοιο κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα, ώστε να μπορέσουμε ν’ ασκήσουμε τη μέγιστη δυνατή πίεση στην κυβέρνηση, να ζορίσουμε κυβέρνηση και πλουτοκρατία και σε συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε οι αγώνες μας να γίνουν αποτελεσματικοί.
Εννοείται ότι όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε απ’ αυτή την κυβέρνηση τόσο καλύτερα. Το ζήτημα όμως δεν είναι να απαλλαγούμε μόνο από αυτή την κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από την αντιλαϊκή πολιτική. Να πέσει η κυβέρνηση και ν’ απαλλαγούμε από την αντιλαϊκή πολιτική σημαίνει πάνω απ’ όλα να απαλλαγούμε από την Τρόικα και την Ε.Ε., αλλά και από τις πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται και υπηρετούν την πολιτική της Ε.Ε., τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, της «υγιούς» επιχειρηματικότητας, της αναγνώρισης του χρέους και των δανειακών συμβάσεων.
Για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας και οι ανάγκες μας χρειάζεται σύγκρουση με την Ε.Ε. και την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, είτε βρίσκεται σε φάση κρίσης, είτε σε φάση ανάκαμψης συντρίβει τα λαϊκά δικαιώματα. Από αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό, καπιταλιστικό σύστημα, από αυτή την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου πρέπει να απαλλαγούμε για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και τα όνειρα των παιδιών μας. Εδώ βρίσκεται η λύση και η φιλολαϊκή προοπτική. Αυτό το δρόμο πρέπει να υπηρετήσουν οι αγώνες μας. Στη βάση αυτή πρέπει να ανασυνταχθεί εδώ και τώρα το εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Έχουμε χίλιους-δυο λόγους να επιλέξουμε το δρόμο του οργανωμένου, σχεδιασμένου, παρατεταμένου αγώνα. Κι αυτό γιατί η επίθεση δυναμώνει! Χτυπούν το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, υποβαθμίζουν και διαλύουν υπηρεσίες και δομές που συνδέονται με τις λαϊκές ανάγκες, όπως η Υγεία, η Πρόνοια και η Παιδεία, ιδιωτικοποιούν αντικείμενα για να βρουν διέξοδο κερδοφορίας οι επιχειρηματικοί όμιλοι, υποχρεώνουν τους εργαζόμενους να πληρώνουν πιο ακριβά για λιγότερες και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες. Από ένα τέτοιο κράτος εχθρικό προς τους εργαζόμενους, αυταρχικό, ταξικό, ένα κράτος που είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου και στενά δεμένο με τους μηχανισμούς της ΕΕ τίποτα θετικό δεν μπορεί να περιμένει για τον εαυτό του ένας δημόσιος υπάλληλος, όπως και όλος ο εργαζόμενος λαός.
Στην ενιαία επίθεση κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΕΕ πρέπει να απαντήσουμε με ενιαία λαϊκή αντεπίθεση με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων, όλων των κλάδων σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί ενάντια στις απολύσεις, στις ανατροπές των μισθολογικών και εργασιακών μας δικαιωμάτων, ενάντια στο αυταρχικό κράτος της πλουτοκρατίας.
Ενιαία πάλη και όλοι μαζί εργάτες, υπάλληλοι, αυτοαπασχολούμενοι, φτωχοί αγρότες, γυναίκες, νέοι και νέες για να εμποδίσουμε, να αποτρέψουμε την αντιλαϊκή επίθεση, για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής οικογένειας από τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. Για αξιοπρεπείς μισθούς, για μια ζωή με δικαιώματα μας για μας και τα παιδιά μας, για έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, απαλλαγμένο από τα δεσμά των μονοπωλίων και της ΕΕ με το λαό αφέντη στον πλούτο που παράγει.
Από τέτοιους αγώνες κι από ένα τέτοιο κίνημα έχουμε ανάγκη σήμερα, ώστε να μπορέσουμε ν’ ασκήσουμε τη μέγιστη δυνατή πίεση στην κυβέρνηση, να ζορίσουμε κυβέρνηση και πλουτοκρατία και σε συμμαχία με τους άλλους εργαζόμενους σε Δημόσιο και Ιδιωτικό Τομέα να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις ώστε οι αγώνες μας να γίνουν αποτελεσματικοί.
Αυτό τον δρόμο, αυτή την προοπτική, αυτή την ενότητα υπηρετεί το ΠΑΜΕ.
Κλιμακώνουμε την πάλη. Η προοπτική που δίνουμε στους αγώνες του σήμερα συνδέεται με την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, φτάνει μέχρι την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων. Εννοείται ότι όσο πιο γρήγορα απαλλαγούμε απ’ αυτή την κυβέρνηση τόσο καλύτερα. Το ζήτημα όμως δεν είναι να απαλλαγούμε μόνο από αυτή την κυβέρνηση. Το ζήτημα είναι να απαλλαγούμε από την αντιλαϊκή πολιτική. Να πέσει η κυβέρνηση και ν’ απαλλαγούμε από την αντιλαϊκή πολιτική σημαίνει πάνω απ’ όλα να απαλλαγούμε από την Τρόικα και την Ε.Ε., αλλά και από τις πολιτικές δυνάμεις που αποδέχονται και υπηρετούν την πολιτική της Ε.Ε., τη στρατηγική της ανταγωνιστικότητας, της «υγιούς» επιχειρηματικότητας, της αναγνώρισης του χρέους και των δανειακών συμβάσεων.
Για να ικανοποιηθούν τα αιτήματά μας και οι ανάγκες μας χρειάζεται σύγκρουση με την Ε.Ε. και την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου, χρειάζεται άλλος δρόμος ανάπτυξης. Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, είτε βρίσκεται σε φάση κρίσης, είτε σε φάση ανάκαμψης συντρίβει τα λαϊκά δικαιώματα. Από αυτό το βάρβαρο εκμεταλλευτικό, καπιταλιστικό σύστημα, από αυτή την εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου πρέπει να απαλλαγούμε για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες μας και τα όνειρα των παιδιών μας. Εδώ βρίσκεται η λύση και η φιλολαϊκή προοπτική. Αυτό το δρόμο πρέπει να υπηρετήσουν οι αγώνες μας. Στη βάση αυτή πρέπει να ανασυνταχθεί εδώ και τώρα το εργατικό-λαϊκό κίνημα.
Αυτός είναι ο δρόμος του λαού! Άλλος δρόμος που να υπηρετεί το λαό δεν υπάρχει!
