Συναδέλφισσα, συνάδελφε,
Οι εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια θα διεξαχθούν σε μια εποχή που η επίθεση της κυβέρνησης οξύνεται σε όλα τα επίπεδα. Την ίδια ώρα οι μισθοί μας καταβαραθρώνονται. Με δικά τους στοιχεία η αγοραστική μας δύναμη έχει φτάσει τη δεκαετία του 1990.
Παράλληλα όλες οι κυβερνήσεις έχουν διαμορφώσει ένα ασφυκτικό, αντιδραστικό πλαίσιο, μετατρέποντας τους δήμους σε μοχλό επέλασης της αντιλαϊκής – αντεργατικής επίθεσης με αιχμή τις ιδιωτικοποιήσεις, τους αναπτυξιακούς οργανισμούς, το παραπέρα χτύπημα της μόνιμης και σταθερής δουλειάς με δικαιώματα και την αντικατάστασή της με ευέλικτες μορφές εργασίας 2μηνα, 8μηνα, κοινωφελή εργασία αλλά και με την παραπέρα διεύρυνση της ανταποδοτικότητας και εμπορευματοποίησης βασικών κοινωνικών δομών και τη φοροεπιδρομή.
Ετοιμάζουν την αφαίμαξη και άλλων δικαιωμάτων μας. Με την ψήφιση του νόμου Χατζηδάκη για την διευθέτηση του χρόνου εργασίας, τις συνδικαλιστικές ανατροπές και τον περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος η κυβέρνηση και τα επιτελεία τους προσπαθούν να επιφέρουν στους χώρους δουλειάς σιγή νεκροταφείου, ώστε οι εργαζόμενοι να μην διαμαρτύρονται, να μη συζητούν, να μην διεκδικούν ένα καλύτερο μέλλον. Να είναι πειθήνια όργανα της κυβέρνησης και των δημάρχων και με σκυμμένο το κεφάλι να υπηρετούν αδιαμαρτύρητα τις κυβερνητικές αποφάσεις, με στόχο την ανάπτυξη της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.
Ο ρόλος των Υπηρεσιακών Συμβουλίων δεν είναι άλλος από την υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου : το κράτος διορίζει τρεις και οι εργαζόμενοι εκλέγουν μόνο δύο αντιπροσώπους, άρα, μονά ζυγά δικά του, δεσμεύονται με μία σειρά από δικλείδες για να εφαρμόζουν την αντεργατική νομοθεσία, προβλέπουν μέχρι και “εχεμύθεια” για να μην μαθαίνουν οι εργαζόμενοι πως τους τσακίζουν τα δικαιώματα!
Συνάδελφε μας γνωρίζεις, είμαστε από το ίδιο μετερίζι, μαζί όλα αυτά τα χρόνια δίνουμε τις μάχες ενάντια στη βάρβαρη πολιτική των κυβερνήσεων και των δημάρχων. Από κανένα πόστο δεν υπηρετήσαμε τις πολιτικές της κυβέρνησης και των δημάρχων. Δεν μας συνδέει τίποτα με αυτές τις αντιδραστικές πολιτικές.
Οι εκλεγμένοι της ΔΑΣ ΟΤΑ σε αυτά έδωσαν και δεσμεύονται ότι θα συνεχίσουν να δίνουν τη μάχη για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων των συναδέλφων, θα ενημερώνουν, θα αποκαλύπτουν, θα είναι όπως και ήταν τα μάτια, τα αυτιά και η φωνή των εργαζόμενων, θα υπερασπίζονται την αξιοπρέπεια των εργαζομένων ενάντια στις αυθαιρεσίες και τις άδικες αντεργατικές αποφάσεις των Δημοτικών Αρχών.
Στις σημερινές συνθήκες που τόσο το πειθαρχικό δίκαιο όσο και ο υπηρεσιακός κώδικας των δημοτικών υπαλλήλων συνεχώς αντιδραστικοποιείται, με στόχο να στοιχηθούν οι συνάδελφοι με την εφαρμογή των κεντρικών κρατικών πολιτικών διεύρυνσης της επιχειρηματικής λειτουργίας των δήμων και στήριξης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, η ενίσχυση των δυνάμεων που με συνέπεια παλεύουν για να χτίσουμε ένα κίνημα που δεν θα αποδέχεται σαν δεδομένους τους αντιλαϊκούς νόμους, έχει ιδιαίτερη σημασία. Χωρίς ισχυρό κίνημα που θα συγκρούεται αποφασιστικά με κάθε αντεργατική πολιτική, που θα επιλέγει το δρόμο της πάλης για τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων, δεν μπορείς να υπερασπιστείς τα δικαιώματα των εργαζομένων και στο πλαίσιο των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
Οι άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις που συμμετέχουν στις εκλογές έχουν αποδεχθεί τον πυρήνα του αντεργατικού χαρακτήρα του κράτους και, σε συνεννόηση με τις Δημοτικές Αρχές, έχουν μετατρέψει τα υπηρεσιακά συμβούλια σε μηχανισμούς εξυπηρέτησης, εξαγοράς και συναλλαγής, διαιρώντας τους εργαζόμενους και νομιμοποιώντας τις αυθαιρεσίες των Δημοτικών Αρχών.
Παρέα με τους διορισμένους Διευθυντές ψήφιζαν τους αντιδραστικούς Οργανισμούς Εσωτερικών Υπηρεσιών των Δήμων.
Παρέα χτυπούν δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων προκειμένου να εξυπηρετήσουν την κυβέρνηση και τους δημάρχους.
Σήμερα που ο αντιδραστικός χαρακτήρας των δήμων ενισχύεται, τα υπηρεσιακά συμβούλια αξιοποιούνται για να υλοποιηθούν μία σειρά από αντεργατικοί νόμοι και να νομιμοποιηθεί στη συνείδηση των συναδέλφων η σφαγή των δικαιωμάτων. Γι’ αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία η ενίσχυση των δυνάμεων που δεν τα διπλώνουν, αγωνίζονται και στα υπηρεσιακά συμβούλια με κριτήριο το δίκιο του εργαζόμενου κόντρα σε αντεργατικούς νόμους, κυβερνήσεις και δημοτικές αρχές.
