Όσο συγκεκριμενοποιείται το ακριβές περιεχόμενο της επικείμενης συμφωνίας κυβέρνησης - δανειστών, τόσο καλύτερα μπορεί να δει κανείς ότι πίσω από τις γραμμές κρύβονται κι άλλα μέτρα, πέρα από αυτά που περιγράφονται στα κείμενα που διαρρέουν.
Ένα το κρατούμενο είναι η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, της εισφοράς αλληλεγγύης, οι αυξήσεις στον ΦΠΑ, το τέρμα των λεγόμενων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, η συνέχιση και κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων.
Όλα αυτά θα έχουν άμεση επίδραση στην τσέπη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αθροίζονται στους ψηφισμένους αντιλαϊκούς νόμους που παραμένουν σε ισχύ και από αυτήν την άποψη θα χειροτερέψουν οι όροι που ζει και βγάζει το ψωμί της η εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Υπάρχει όμως και μια σειρά από όρους στη συμφωνία, οι οποίοι, χωρίς να το φωνάζουν, οδηγούν σε νέα επώδυνα μέτρα για το λαό. Τέτοια είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα, ανεξάρτητα από το ποσοστό επί του ΑΕΠ που θα διαμορφωθούν τελικά, για τα οποία η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι πετυχαίνει μικρότερα από τους «μνημονιακούς» στόχους.
Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει συμφωνία της κυβέρνησης για ένα συγκεκριμένο ποσό που θα πρέπει να περισσέψει στο τέλος κάθε χρόνου. Σ' αυτό υπολογίζονται και οι οφειλόμενοι τόκοι από τα κρατικά δάνεια.
Αυτό πρακτικά οδηγεί σε νέες περικοπές δαπανών και αντιλαϊκά μέτρα, στην περίπτωση που δεν πιαστεί ο στόχος με όσα θα ανακοινώσουν τις επόμενες μέρες κυβέρνηση και δανειστές.
Για παράδειγμα, ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1%, που φαίνεται ότι θα «κλείσει» για το 2015, μεταφράζεται (με τη σημερινή εκτίμηση για το ΑΕΠ) σε 1,8 δισ. ευρώ. Αν στο τέλος του χρόνου φανεί ότι το ποσό αυτό δεν μπορεί να πιαστεί, η κυβέρνηση θα πάρει κι άλλα μέτρα, για να είναι συνεπής στη συμφωνία με τους δανειστές.
Δηλαδή, οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων θα οδηγούν πάντα σε διαρκείς περικοπές και μέτρα, κύρια σε βάρος των λεγόμενων «κοινωνικών δαπανών», όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επίσης, ο περιορισμός των στόχων σε μικρότερα (σε πρώτη φάση) απ' αυτά που είχαν ορίσει τα μνημόνια, αφενός συμβαδίζει με τη στασιμότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, αφετέρου δεν γίνεται για να ανακουφιστεί ο λαός, αλλά για να διευκολύνουν τις επενδύσεις του κεφαλαίου με κρατικό χρήμα.
Η κυβέρνηση επιμένει προκλητικά ότι πέτυχε με τη συμφωνία που ετοιμάζει να μη μειωθούν κι άλλο μισθοί και συντάξεις.
Πρόκειται για ψέμα ολκής. Κατ' αρχήν, και μόνο η παραπέρα αύξηση του ΦΠΑ σημαίνει μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των συνταξιούχων, με δεδομένο μάλιστα ότι και οι άμεσοι φόροι θα είναι τουλάχιστον ίδιοι με τους περσινούς.
Αλλά και η κατάργηση των «πρόωρων» οδηγεί σε μειώσεις συντάξεων και μάλιστα μέχρι 62% για όσους υποστούν όλα τα αυξημένα «πέναλτι» που προβλέπονται στην περίπτωση πρόωρης αποχώρησης από τη δουλειά.
Μια τρίτη πλευρά είναι τα «ισοδύναμα» που καλείται να βρει η κυβέρνηση, σε περίπτωση που δεν προχωρήσει σε περικοπές που υποδεικνύονται.
Για παράδειγμα, το πάγωμα της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος σημαίνει ότι πρέπει να αντικατασταθεί με ισοδύναμα μέτρα το «κόστος» που συνεπάγεται. Εννοείται ότι και αυτά θα βαρύνουν τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Έτσι έχουν τα πράγματα. Κάτω από αυτό το πρίσμα, το σύνθημα στο γιγαντοπανό, που δέσποζε όλη μέρα χτες στην πρόσοψη του υπουργείου Οικονομικών, είναι πέρα για πέρα επιτακτικό και επίκαιρο: «Αρκετά ματώσαμε, αρκετά πληρώσαμε! Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου λαέ! Μπλόκο στα νέα μέτρα και στα μνημόνια διαρκείας»!
Ένα το κρατούμενο είναι η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, της εισφοράς αλληλεγγύης, οι αυξήσεις στον ΦΠΑ, το τέρμα των λεγόμενων «πρόωρων» συνταξιοδοτήσεων, η συνέχιση και κλιμάκωση των ιδιωτικοποιήσεων.
Όλα αυτά θα έχουν άμεση επίδραση στην τσέπη των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αθροίζονται στους ψηφισμένους αντιλαϊκούς νόμους που παραμένουν σε ισχύ και από αυτήν την άποψη θα χειροτερέψουν οι όροι που ζει και βγάζει το ψωμί της η εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Υπάρχει όμως και μια σειρά από όρους στη συμφωνία, οι οποίοι, χωρίς να το φωνάζουν, οδηγούν σε νέα επώδυνα μέτρα για το λαό. Τέτοια είναι τα πρωτογενή πλεονάσματα, ανεξάρτητα από το ποσοστό επί του ΑΕΠ που θα διαμορφωθούν τελικά, για τα οποία η κυβέρνηση πανηγυρίζει ότι πετυχαίνει μικρότερα από τους «μνημονιακούς» στόχους.
Πρωτογενές πλεόνασμα σημαίνει συμφωνία της κυβέρνησης για ένα συγκεκριμένο ποσό που θα πρέπει να περισσέψει στο τέλος κάθε χρόνου. Σ' αυτό υπολογίζονται και οι οφειλόμενοι τόκοι από τα κρατικά δάνεια.
Αυτό πρακτικά οδηγεί σε νέες περικοπές δαπανών και αντιλαϊκά μέτρα, στην περίπτωση που δεν πιαστεί ο στόχος με όσα θα ανακοινώσουν τις επόμενες μέρες κυβέρνηση και δανειστές.
Για παράδειγμα, ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 1%, που φαίνεται ότι θα «κλείσει» για το 2015, μεταφράζεται (με τη σημερινή εκτίμηση για το ΑΕΠ) σε 1,8 δισ. ευρώ. Αν στο τέλος του χρόνου φανεί ότι το ποσό αυτό δεν μπορεί να πιαστεί, η κυβέρνηση θα πάρει κι άλλα μέτρα, για να είναι συνεπής στη συμφωνία με τους δανειστές.
Δηλαδή, οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων θα οδηγούν πάντα σε διαρκείς περικοπές και μέτρα, κύρια σε βάρος των λεγόμενων «κοινωνικών δαπανών», όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Επίσης, ο περιορισμός των στόχων σε μικρότερα (σε πρώτη φάση) απ' αυτά που είχαν ορίσει τα μνημόνια, αφενός συμβαδίζει με τη στασιμότητα της καπιταλιστικής οικονομίας, αφετέρου δεν γίνεται για να ανακουφιστεί ο λαός, αλλά για να διευκολύνουν τις επενδύσεις του κεφαλαίου με κρατικό χρήμα.
Η κυβέρνηση επιμένει προκλητικά ότι πέτυχε με τη συμφωνία που ετοιμάζει να μη μειωθούν κι άλλο μισθοί και συντάξεις.
Πρόκειται για ψέμα ολκής. Κατ' αρχήν, και μόνο η παραπέρα αύξηση του ΦΠΑ σημαίνει μεγαλύτερη αφαίμαξη του λαϊκού εισοδήματος για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων και των συνταξιούχων, με δεδομένο μάλιστα ότι και οι άμεσοι φόροι θα είναι τουλάχιστον ίδιοι με τους περσινούς.
Αλλά και η κατάργηση των «πρόωρων» οδηγεί σε μειώσεις συντάξεων και μάλιστα μέχρι 62% για όσους υποστούν όλα τα αυξημένα «πέναλτι» που προβλέπονται στην περίπτωση πρόωρης αποχώρησης από τη δουλειά.
Μια τρίτη πλευρά είναι τα «ισοδύναμα» που καλείται να βρει η κυβέρνηση, σε περίπτωση που δεν προχωρήσει σε περικοπές που υποδεικνύονται.
Για παράδειγμα, το πάγωμα της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος σημαίνει ότι πρέπει να αντικατασταθεί με ισοδύναμα μέτρα το «κόστος» που συνεπάγεται. Εννοείται ότι και αυτά θα βαρύνουν τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.
Έτσι έχουν τα πράγματα. Κάτω από αυτό το πρίσμα, το σύνθημα στο γιγαντοπανό, που δέσποζε όλη μέρα χτες στην πρόσοψη του υπουργείου Οικονομικών, είναι πέρα για πέρα επιτακτικό και επίκαιρο: «Αρκετά ματώσαμε, αρκετά πληρώσαμε! Πάρε την υπόθεση στα χέρια σου λαέ! Μπλόκο στα νέα μέτρα και στα μνημόνια διαρκείας»!
