Μειώνεται κι άλλο το λαϊκό εισόδημα

Η «γραμμή άμυνας» που προσπαθεί να χαράξει η κυβέρνηση, στην προπαγάνδα της για τη νέα συμφωνία με τους δανειστές, είναι ότι τα μέτρα που προτείνει δεν μειώνουν παραπέρα τους μισθούς και τις συντάξεις. Το επιχείρημα αυτό είναι κάλπικο, όσο κι αν στη λίστα με τα μέτρα που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση δεν υπάρχουν «οριζόντιες» περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, με τον τρόπο που προβλεπόταν από τα προηγούμενα μνημόνια. Θυμίζουμε εδώ ότι και η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ υποσχόταν προεκλογικά ότι δεν θα κάνει νέες «οριζόντιες» περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, αλλά το λεγόμενο mail Χαρδούβελη ήταν γεμάτο από μέτρα που με έμμεσο τρόπο μείωναν παραπέρα το λαϊκό εισόδημα. Το ίδιο συμβαίνει τώρα με τη λίστα των μέτρων που συζητάει η κυβέρνηση με τους δανειστές.
Η μείωση του ονομαστικού μισθού δεν είναι ο μόνος τρόπος για να μειωθεί το λαϊκό εισόδημα. Για παράδειγμα, η αύξηση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας είναι μια σοβαρή πηγή απωλειών για το λαό, αφού κατατρώει το εισόδημα, πολύ περισσότερο όταν οι μισθοί βρίσκονται στα σημερινά άθλια επίπεδα και η ανεργία σαρώνει. Οι προτάσεις της κυβέρνησης αυξάνουν την έμμεση φορολογία με αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ για είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, όσο κι αν οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης επιμένουν να λένε με θράσος ότι το «καλάθι της νοικοκυράς» δεν πρόκειται να γίνει ακριβότερο. Στο βαθμό που ο αυξημένος συντελεστής ΦΠΑ (από 13% στο 23%) θα αφορά στο εξής όλα τα τυποποιημένα - συσκευασμένα προϊόντα (σχεδόν τα πάντα στο σούπερ μάρκετ είναι συσκευασμένα), αντιλαμβάνεται κανείς από την καθημερινή του εμπειρία στην αγορά, πόσα από τα προϊόντα άμεσης ανάγκης θα αυξηθούν μέσα σε μια νύχτα κατά 10%, με άμεσες συνέπειες στο εισόδημά του.
Νέα μείωση του εισοδήματος για τους μισθωτούς θα φέρει και η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 1 μονάδα που κάνει η κυβέρνηση. Το ίδιο ισχύει και για τους συνταξιούχους, καθώς αυξάνει την εισφορά τους στον κλάδο Υγείας κατά 1%, ενώ και οι επικουρικές συντάξεις αποκτούν πλέον εισφορά για την Υγεία της τάξης του 5%, ενώ μέχρι τώρα δεν είχαν. Είναι πραγματικά γελοίο το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δεν υιοθέτησε τη «ρήτρα μηδενικού ελλείμματος» και έτσι «έσωσε» τις επικουρικές συντάξεις, όταν επιβάλλει εισφορά (δηλαδή μείωση) 5% εκεί που δεν υπήρχε και μάλιστα για τον τομέα Υγείας. Σημειώνουμε ότι για τον κλάδο Υγείας, οι ασφαλισμένοι όλων των Ταμείων καταβάλλουν εισφορά από το μισθό τους, ενώ όλοι, ασφαλισμένοι και ανασφάλιστοι, πληρώνουν μέσα από τη φορολογία. Επομένως, η Υγεία θα έπρεπε να είναι δωρεάν για όλους και όχι να φορτώνεται τώρα ένα επιπλέον χαράτσι στους συνταξιούχους. Άλλωστε, οι συμμετοχές στα φάρμακα που παραμένουν, οι περικοπές σε εξετάσεις που γίνονταν δωρεάν, συνολικά η εμπορευματοποίηση της Υγείας είναι από μόνοι τους παράγοντες που μειώνουν κι άλλο το λαϊκό εισόδημα.
Όσο για το επιχείρημα που λέει ότι η κυβέρνηση αυξάνει την εργοδοτική εισφορά στα επίπεδα που ήταν πριν από τις μειώσεις (2,9 μονάδες) που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση, είναι πραγματικά για «ξεκάρφωμα». Κατ' αρχάς, αν ήθελε, θα μπορούσε να αυξήσει μόνο την εισφορά της εργοδοσίας και να μειώσει κι άλλο ή και να καταργήσει την εισφορά των εργαζομένων, αντί να την αυξήσει κατά 1 μονάδα. Δεύτερο, είναι βέβαιο ότι η αύξηση της εργοδοτικής εισφοράς θα μετακυληθεί με κάθε τρόπο στους εργαζόμενους. Τέλος, είναι αστείο να παρουσιάζει η κυβέρνηση αυτό το μέτρο ως απόδειξη της ταξικής υπέρ των εργαζομένων πολιτικής της, όταν ετοιμάζει ένα γερό «αναπτυξιακό» πακέτο με επιδοτήσεις για τις μεγάλες επιχειρήσεις, όταν το κεφάλαιο συνεχίζει να απολαμβάνει αμέτρητες φοροαπαλλαγές, όταν διατηρεί τους μισθούς στα σημερινά άθλια επίπεδα.
Επομένως, ένα πράγμα είναι σίγουρο: Ότι οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες θα δουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται κι άλλο από την εφαρμογή των μέτρων που προτείνει η κυβέρνηση, έστω κι αν αυτό δεν γίνεται (τουλάχιστον σε αυτή τη φάση) με «οριζόντιες» περικοπές. Επιπλέον, το σχέδιο της κυβέρνησης κρύβει πολλές «παγίδες», που από τώρα «φωνάζουν» ότι τα αντιλαϊκά μέτρα θα συνεχιστούν και θα κλιμακωθούν. Τέτοιες «γκρίζες ζώνες» είναι, για παράδειγμα, τα πρωτογενή πλεονάσματα, που πρέπει πάση θυσία να πιαστούν, αλλά και ορισμένες «υπερκοστολογήσεις» στα έσοδα που προσδοκά η κυβέρνηση από κάποιες «μεταρρυθμίσεις» που περιλαμβάνονται στην πρότασή της...
Εφ. Ριζοσπάστης, 24-06-2015
+