ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ
ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ
ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΚΡΑΤΙΚΗ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»!
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ
ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ «ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ»!
Συναδέλφισσες / Συνάδελφοι,
Η «αξιολόγηση»
που επιχειρεί να εφαρμόσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αποτελεί συνέχεια της
αξιολόγησης που επιχείρησε να εφαρμόσει η κυβέρνηση της ΝΔ. Αφορά το χαρακτήρα
του κράτους, είναι τμήμα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων του, που στόχο έχουν να
εξυπηρετεί με αναβαθμισμένο τρόπο τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών
ομίλων, να μπορεί να εφαρμόζει πιο αποτελεσματικά την αντιλαϊκή πολιτική.
Αποτελεί
μνημονιακή υποχρέωση και για αυτό τα κόμματα που ψήφησαν το 3ο μνημόνιο μαζί,
μαζί ψήφισαν και την αξιολόγηση. Συνδέεται άμεσα με την προσπάθεια για ένα
μικρό και επιτελικό δημόσιο που για μας τους εργαζόμενους στους δήμους
σημαίνει απολύσεις και ιδιωτικοποιήσεις.
Κριτήριο
για τον αντιδραστικό χαρακτήρα της αξιολόγησης πρέπει να αποτελεί για τον κάθε
εργαζόμενο και ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται να εφαρμοστεί. Από τις αίθουσες των δικαστηρίων για να κηρυχθεί παράνομη
η αποχή από την αξιολόγηση με κυβέρνηση ΝΔ, στην εκβιαστική τροπολογία
Γεροβασίλη και τώρα την ηλεκτρονική αξιολόγηση για να καμφθεί ο συλλογικός
οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων.
Πρόκειται
για αγώνα που δυσκόλεψε τις κυβερνήσεις, έβαλε εμπόδια στην εφαρμογή των
πολιτικών τους. Αγώνας που έφερε αποτελέσματα
και τώρα πρέπει να συνεχιστεί ακόμα πιο αποφασιστικά.
Το ζήτημα
της «αξιολόγησης» δεν είναι ούτε καινούργιο, ούτε ξεκομμένο από τα υπόλοιπες
πλευρές που σχετίζονται με τη δουλειά μας, τους όρους εργασίας μας, τη
λειτουργία των υπηρεσιών μας, την οργάνωσή τους, τις αρμοδιότητες και τις
στοχεύσεις τους. Μπορεί να αποτυπώνεται κάθε φορά σε ξεχωριστό νόμο, όμως δεν
είναι ξεκομμένο από το υπόλοιπο νομοθετικό πλαίσιο, που μας αφορά, που
διέπει τη λειτουργία των υπηρεσιών μας, ένα πλαίσιο που γενικότερα καθορίζεται
από την εκάστοτε εφαρμοζόμενη πολιτική, με αυτήν την πολιτική, εδώ, σήμερα και
όχι με όποια ο καθένας θέλει να φαντάζεται. Δεν είναι ένα απλά τεχνοκρατικό ή
διαδικαστικό ζήτημα. Έχει συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο.
Η
δυνατότητα, που έχει η κάθε κυβέρνηση να κόβει και να ράβει την πολιτική της,
να τη σπάει σε μικρότερα κομμάτια, δεν σημαίνει ότι αυτή δεν είναι ενιαία. Ο
νόμος της αξιολόγησης συνδέεται άμεσα με το μισθολόγιο, την κινητικότητα, τον
υπαλληλικό κώδικα, τα οργανογράμματα, την απαγόρευση προσλήψεων, την
δημοσιονομική πολιτική.
Συγκεκριμένα:
•
Με το άρθρο 12 του μισθολογίου μετά
από τρεις ετήσιες συνεχόμενες αξιολογήσεις (σ.σ. που κρίνουν τον εργαζόμενο
«ανεπαρκή ή ακατάλληλο») μπορεί να αναστέλλεται η «αυτόματη» μισθολογική
εξέλιξη του υπαλλήλου.
•
Με το ίδιο άρθρο συνδέεται η «αξιολόγηση»
με την μισθολογική εξέλιξη, αφού παρέχεται στους «άριστους» επιπλέον
μισθολογικό κλιμάκιο.
•
Με το άρθρο 17 συνδέεται
η αμοιβή με την «αξιολόγηση» της θέσης εργασίας, αφού ο κάθε φορέας θα μπορεί
να βαθμολογεί και να αξιολογεί ως ιδιαίτερης σημασίας όποιες θέσεις εργασίας
θέλει.
Εξάλλου και ο ίδιος
ο Βερναρδάκης έλεγε στη Βουλή κατά τη συζήτηση του σχετικού νόμου: «ότι στο νέο μισθολόγιο αυτό που ψηφίστηκε το
Δεκέμβριο περιλαμβάνονταν μελλοντικές προβλέψεις για τη σύνδεση της
αξιολόγησης με μια ταχύτερη μισθολογική εξέλιξη ή και με μια βαθμολογική
εξέλιξη. Επιπλέον η νέα αρχιτεκτονική του βαθμολογίου συνδέεται οργανικά με την
αξιολόγηση, αφού αυτή η καλή βαθμολογία επιφέρει ταχύτερη ανέλιξη στο
σύστημα σταδιοδρομίας (πρακτικά Βουλής σελ 6304 στις 23-2-2016)».
•
Με το άρθρο 40 του Υπαλληλικού Κώδικα δεν
μονιμοποιούνται οι υπάλληλοι που έχουν διανύσει τα δύο πρώτα έτη της
δοκιμαστικής υπηρεσίας τους, εάν «υπάρχει δυσμενής έκθεση αξιολόγησης».
•
Επίσης με τα άρθρα 83, 95 και 152 του
Υπαλληλικού Κώδικα ο μόνιμος υπάλληλος «ο οποίος εγγράφεται σε δύο διαδοχικούς
πίνακες μη προακτέων στον ίδιο βαθμό (λόγω κακής «αξιολόγησης»), παραπέμπεται
(...) προς κρίση στο υπηρεσιακό συμβούλιο, το οποίο (...) μπορεί να τον απολύσει
ή να τον υποβιβάσει κατά έναν βαθμό». Με λίγα λόγια όποιος «αξιολογείται»
και βαθμολογείται ως «ακατάλληλος» (0-24) απολύεται!!!
•
Η κυβέρνηση μέσα από την προβλεπόμενη
Διεύθυνση Παρακολούθησης και Στατιστικής Ανάλυσης των Βαθμολογιών Αξιολόγησης
θα παρεμβαίνει στη βαθμολόγηση εφαρμόζοντας το λεγόμενο “συντελεστή
διόρθωσης”. Δηλαδή θα μπορεί να βάζει, όποια «ποσοστά» θέλει, να αυξάνει ή
να μειώνει τους άριστους, τους ανεπαρκείς, τους ακατάλληλους κλπ. Ποιος μας
λέει ότι αυτό δεν θα οδηγήσει ακόμα και σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15%;
Δεν πρέπει:
•
Να φτάσουμε σε διαφορετικές αποδοχές
κι ας έχουμε τα ίδια προσόντα και τα ίδια χρόνια.
•
Να δώσουμε την δυνατότητα στον κάθε
Δήμαρχο να ξεχωρίζει κάποιες θέσεις εργασίας και να τις αμείβει καλύτερα ή να
κατατάσσει τους υπαλλήλους σε καλύτερο βαθμό.
•
Να φτάσουμε σε απολύσεις συναδέλφων
μας.
Είναι
σαθρό το επιχείρημα ότι η «αξιολόγηση» του Βερναρδάκη είναι καλύτερη από του
Μητσοτάκη. Γιατί πιο έξυπνη είναι, πιο καλή δεν είναι. Ο Βερναρδάκης έπιασε το νήμα από εκεί που το άφησε ο
Μητσοτάκης και το προσάρμοσε, λαμβάνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις των
εργαζομένων, αλλά πάνω απ’ όλα λαμβάνοντας υπόψη την Έκθεση του ΣΕΒ 2016 ότι
πρέπει να απολυθούν οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι!!! Γι’ αυτό λέμε ότι όσο κι αν
άλλαξε το περιτύλιγμα της προηγούμενης αξιολόγησης με το νόμο Βερναρδάκη
(ν.4369/2016), η ουσία παραμένει ίδια.
Με το
μαστίγιο της «αξιολόγησης», συνολικά με τις αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο οι
κυβερνήσεις στοχεύουν σε ένα κράτος ακόμα πιο ταξικό, πιο αυταρχικό, ακόμα πιο
εχθρικό απέναντι στους δημοσίους υπαλλήλους, το λαϊκό κίνημα. Θέλουν να
προχωρήσουν την «αξιολόγηση» γιατί θέλουν να έχουν ένα χειραγωγημένο προσωπικό
που θα εξειδικεύει και θα εφαρμόζει αδιαμαρτύρητα όλες τις αντιλαϊκές
αποφάσεις.
Στοχεύουν
στην ενίσχυση της επιχειρηματικής λειτουργίας στα Νοσοκομεία, στα σχολεία,
στους ΟΤΑ, στα Πανεπιστήμια, γενικότερα στις υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα. Με
τη λεγόμενη αξιολόγηση στοχεύουν στην προώθηση σαρωτικών ιδιωτικοποιήσεων, στην
παράδοση ολόκληρων τομέων και υπηρεσιών σε ιδιώτες, προκειμένου να ενισχύσουν
την κερδοφορία τους.
Οι
οργανισμοί και η δομή τους, το μητρώο επιτελικών στελεχών, η «αξιολόγηση», η
στοχοθεσία και η κινητικότητα αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια των αντιδραστικών
αναδιαρθρώσεων στο Δημόσιο, του Κλεισθένη, του νέου αναμορφωμένου αστικού
κράτους.
Η λεγόμενη «αξιολόγηση»
δεν έχει καμία σχέση με την ανάγκη επιστημονικής, τεχνικής, επαγγελματικής
στήριξης των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε οι ίδιοι και οι δημόσιες υπηρεσίες να
γίνουν καλύτερες, σύγχρονες, πιο ποιοτικές στην παροχή αναβαθμισμένων
κοινωνικών υπηρεσιών για τα λαϊκά στρώματα. Δεν έχει ως σκοπό την ικανοποίηση
των διευρυμένων λαϊκών αναγκών, την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών ή την εξάλειψη
των αιτιών που οδηγούν στην υποβάθμιση αυτών των υπηρεσιών.
Το τι «αξιολόγηση»
έχουν στο μυαλό τους να κάνουν, φαίνεται κι απ’ το γεγονός ότι τα πρώτα στελέχη
της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, όπως και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν περνάει ούτε μια μέρα που να μην
καθυβρίζουν, να μην συκοφαντούν και να ντροπιάζουν τους δημοσίους υπαλλήλους
συλλήβδην ως τεμπέληδες και κοπανατζήδες, να τους δείχνουν ως υπεύθυνους για τα
χάλια των δημόσιων υπηρεσιών, αποσκοπώντας έτσι να κρύψουν τις δικές τους
διαχρονικές ευθύνες.
Ως
εργαζόμενοι δε συμβιβαζόμαστε και πολύ περισσότερο δεν επιβραβεύουμε την
τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Δεν λέμε ότι είμαστε ενάντια στον έλεγχο
στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου. Όπως επίσης δε θεωρούμε, ότι φταίνε οι
δημόσιοι υπάλληλοι για τα προβλήματα στις δημόσιες υπηρεσίες. Δεν
παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων
υπαλλήλων, όμως γι’ αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το
οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν. Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος
πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Όμως, άλλο πράγμα είναι
αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την «αξιολόγηση», με την περικοπή
μισθού και τις απολύσεις.
Είναι
μεγάλες οι ευθύνες της Συνδικαλιστικής Ανατροπής και της ΔΑΚΕ, της πλειοψηφίας στη ΠΟΕ-ΟΤΑ, γιατί διαχρονικά καλλιέργησαν
στους εργαζόμενους τον μύθο της “καλής” αξιολόγησης, ρίχνοντας νερό στο
μύλο της κυβέρνησης. Δεν ξεχνάμε ότι πρόταση δική τους, μέσω του
Πολύκεντρου, ήταν η αξιολόγηση που υιοθετήθηκε σε σημαντικό βαθμό από το
Βερναρδάκη.
Το ερώτημα
που θέτουν αν πρέπει να είμαστε υπέρ ή κατά της «αξιολόγησης» είναι υποκριτικό
και ψευδεπίγραφο, γιατί την αποδεσμεύουν από το περιεχόμενο και τους σκοπούς
που αυτή υπηρετεί, την αποδεσμεύουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική. Δεν
είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση, αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο
περιεχόμενο, τους σκοπούς και τις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω
της «αξιολόγησης».
Στους Δήμους
έχουμε χάσει πάνω από το 40% των μισθών μας, οι ελλείψεις προσωπικού είναι
τεράστιες, προσλήψεις με μόνιμη και σταθερή εργασία δεν γίνονται, η
εντατικοποίηση της εργασίας έχει βαρέσει κόκκινο, τα εργατικά ατυχήματα και οι
επαγγελματικές ασθένειες τσακίζουν τους εργαζόμενους, η υποχρηματοδότηση, η
δραστική περικοπή των ΚΑΠ συνεχίζεται και διευρύνεται, τα ΒΑΕ οδηγούνται στην
κατάργηση, οι παιδικοί σταθμοί κλείνουν ένας ένας, χιλιάδες συμβασιούχοι απολύθηκαν, οι
ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών (καθαριότητα, ηλεκτροφωτισμός κτλ) διευρύνονται, ενώ
με το Κλεισθένη ενισχύεται παραπέρα η ανταποδοτικότητα (πράσινο) και τα
χαράτσια για το λαό, η επιχειρηματική λειτουργία.
Σε αυτές τις
συνθήκες, αυτές οι συνδικαλιστικές δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ, σε συνεργασία με τη
ΠΑΣΚΕ και την ΑΣΚ, άνοιξαν διάλογο 14 σημείων με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ,
αποπροσανατολίζοντας το κίνημα και καλλιεργώντας απαράδεκτες αυταπάτες στους
εργαζομένους για το χαρακτήρα της «αξιολόγησης» που επιδιώκει με κάθε τρόπο να
εφαρμόσει η κυβέρνηση. Όχι μόνο δεν υιοθέτησαν την πρόταση της ΔΑΣ για
συγκεκριμένα μέτρα απέναντι στην ηλεκτρονική «αξιολόγηση», όπως η ηλεκτρονική
πλατφόρμα των σωματείων, δεν κάνουν τίποτα για την οργάνωση του αγώνα των
εργαζομένων, αλλά αντίθετα καλλιεργούν την μοιρολατρία και την ηττοπάθεια υπονομεύοντας
τον. Τους το λέμε ξεκάθαρα: Μην τολμήσετε να ξεπουλήσετε και αυτό τον
αγώνα των εργαζομένων!
Οι
εργαζόμενοι στους δήμους, και στο δημόσιο γενικότερα, δείξαμε με τον αγώνα μας
ότι μπορούμε να ακυρώσουμε στην πράξη την αντιλαϊκή κρατική αξιολόγηση. Συνεχίζουμε με αποφασιστικότητα τον αγώνα μας με
μαζικές διαδικασίες, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις, περιοδείες, με κέντρο
αγώνα τα σωματεία μας: Συμμετέχουμε «στην απεργία - αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης σε όλα τα
επίπεδα». Ενημερώνουμε όλους τους συναδέλφους μας.
Έχουμε
την πείρα, από την ακύρωση στην πράξη της αξιολόγησης Μητσοτάκη!
